Franciszek Żwirko, pilot wojskowy, oraz Stanisław Wigura, inżynier i pilot cywilny, współtwórca polskiego samolotu RWD, stworzyli niepowtarzalny duet lotniczy. W 1929 roku dokonali turystycznego lotu dookoła Europy polskim samolotem na liczącej 5 tysięcy kilometrów trasie: Warszawa-Erfurt-Paryż-Barcelona-Wenecja-Warszawa.
W kwietniu 1932 roku Franciszek Żwirko został zakwalifikowany przez komisję Aeroklubu Rzeczypospolitej Polskiej do reprezentowania Polski w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1932. Jako drugiego członka załogi wybrał Stanisława Wigurę. W zawodach rozegranych w dniach 20–28 sierpnia 1932 roku zajęli pierwsze miejsce. Zwycięstwo odniesione w Berlinie spowodowało, że Żwirko i Wigura stali się bohaterami narodowymi. Gdziekolwiek się pojawili, witały ich tłumy. Nazwiska pojawiały się na pierwszych stronach gazet. Mówiło o nich radio. Na pamiątkę ich sukcesu 28 sierpnia obchodzone jest Święto Lotnictwa Polskiego.
Niedługo po zwycięstwie, 11 września 1932, podróżując na zlot lotniczy do Pragi, Franciszek Żwirko wraz ze Stanisławem Wigurą zginęli w katastrofie w lesie koło Cieszyna. Wiele lat po tym tragicznym wydarzeniu Henryk Żwirko napisał książkę o swym ojcu. Praca ta stała się kręgosłupem obecnej biografii.