Problematyka leksykonu została przez jego pomysłodawców, redaktorów i autorów, określona trafnie. O ile bowiem dzieje Drugiej Rzeczypospolitej, elita wojskowa i polityczna Polski międzywojennej lub poszczególne ruchy polityczne z okresu Niepodległej doczekały się mniej lub bardziej udanych opracowań o charakterze słownikowym, o tyle piłsudczycy (będący przecież bohaterami licznych biografii) – i zorganizowane przez nich ugrupowania (również omawiane w mnogich monografiach) – nie stali się jak dotąd przedmiotem zainteresowania autorów pozycji o charakterze przeglądowym: słowników, leksykonów i encyklopedii.

Tymczasem potrzeba opracowania tego typu wydawnictwa wydaje się szczególnie uzasadniona właśnie w odniesieniu do ruchu piłsudczykowskiego. Akces do niego w różnych okresach zgłaszali liczni przedstawiciele życia politycznego na ziemiach polskich i wśród emigracji powrześniowej, rekrutujący się spośród wielu niezwykle różnorodnych środowisk politycznych w Polsce i na emigracji.

Z recenzji wydawniczej dr. hab. Przemysława Waingertnera, prof. UŁ