Polaków i Słoweńców w XIX wieku połączyła wspólna historia. Żyjąc w jednym państwie – monarchii habsburskiej – borykali się z podobnymi problemami. Politycy polscy
i słoweńscy współpracowali ze sobą, a elity intelektualne obydwu narodów utrzymywały kontakty. Polacy i Słoweńcy w podobny sposób zostali także doświadczeni w czasie
I wojny światowej. Terytoria zamieszkiwane przez te narody zostały wówczas poprzecinane liniami frontów, ich przedstawiciele walczyli obok siebie, służąc w armii austro-węgierskiej, ale i przeciw sobie, walcząc w armiach państw pozostających w konflikcie (austro-węgierskiej, rosyjskiej, włoskiej). Wielu Polaków trafiło na front włoski – nad Soczę,
a liczni Słoweńcy znaleźli się na froncie wschodnim – w Galicji. Spustoszenia dokonane w wyniku zaciętych walk prowadzonych w latach 1914–1918 na terenie dzisiejszej Słowenii i Małopolski także miały podobny charakter. To skłania do podjęcia próby porównania losów i doświadczeń obydwu narodów zarówno przed I wojną światową, jak i w jej trakcie.