Katastrofa to zdarzenie z nieszczęśliwymi, tragicznymi następstwami. Za tą lakoniczną charakterystyką zjawiska stoją oczywiście ludzkie losy i to właśnie liczba ofiar oraz rozmiar poczynionych spustoszeń, a nie wielkość dotkniętego

nimi obszaru, świadczą o znaczeniu katastrofy.

Najsilniejsze trzęsienia ziemi, do których doszło na obszarze wprawdzie rozległym, ale niezaludnionym, nie są uważane za katastrofy. Na przykład do jednego z największych osypisk doszło milion lat temu na terytorium obecnego Iranu, ale skoro nie ma mowy o ofiarach, nie mówi się o nim jako o wielkiej tragedii.

Niniejsza książka zmienia nieco tradycyjne spojrzenie na istotę katastrof i dlatego autorzy włączyli do niej rozdziały o meteorytach, o istotach z innych planet, pożarach itp. W książce przedstawione są zdarzenia najbardziej typowe, kiedy to człowiek nieuchronnie staje się ofiarą żywiołów.

Pierwsza znana katastrofa przyrodnicza, która dotknęła przodków człowieka, nastąpiła około miliona lat temu. Zdarzyło się to w suchym korycie jednej z rzek w Etiopii. Nagły przybór wód zaskoczył grupę, być może całą rodzinę. W 1975 roku ich szczątki znaleziono pod warstwami mułu. Za tą katastrofą nastąpiły tysiące innych. O wielu z nich opowiada ta książka.