Bieguni Olgi Tokarczuk to powieść, która stanowi zbiór luźno powiązanych opowiadań i esejów, które razem tworzą wielką refleksję o nomadyzmie, poszukiwaniach sensu życia i kondycji współczesnego człowieka. Książka bada różnorodne wątki związane z podróżami, zarówno dosłownymi, jak i metaforycznymi, ukazując bohaterów, którzy poszukują swojej tożsamości, zrozumienia świata i sensu egzystencji poprzez nieustanną wędrówkę
Tytułowi Bieguni to ludzie, którzy nie potrafią się zatrzymać, są wiecznymi podróżnikami, poruszającymi się między miejscami, kulturami, czasami, a także granicami duchowości, religii i nauki. Tokarczuk eksploruje temat nomadyzmu w sensie dosłownym, opisując bohaterów, którzy wędrują po świecie, ale także w sensie metaforycznym – jako sposób myślenia i życia w kontekście współczesnych problemów egzystencjalnych.
Narracja książki jest wielowątkowa i eksperymentalna, często przeplatają się w niej różne perspektywy, historie i czasoprzestrzenie, co tworzy niejednoznaczną i złożoną całość. Autorka porusza również kwestie związane z cierpieniem, śmiercią, ale także z duchowością, odkrywaniem siebie i swojej roli w społeczeństwie. W Biegunach obecna jest również refleksja nad współczesnymi ideologiami, globalizacją i utratą korzeni.
Bieguni są książką, która nie tylko dostarcza głębokich refleksji na temat ludzkiej natury, ale także stawia pytania o nasze miejsce w świecie i nasze pragnienie nieustannego ruchu, poszukiwań i samopoznania. To lektura, która angażuje intelektualnie i emocjonalnie, zmuszając do przemyśleń o tym, jak żyjemy i dlaczego wciąż szukamy.
Książka zdobyła Literacką Nagrodę Nike w 2008 roku oraz Nagrodę Literacką „Gdynia” w kategorii proza. Była również nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” w 2009 roku