Filologia i (jej) interpretacje

Fragment recenzji książki prof. dr hab. Krzysztofa Dybciaka:

Autorka poddaje refleksji najbardziej podstawowe problemy związane z filologią – zaczynając od tego, czym ona właściwie jest. Czy jest metodą badania faktów literackich, czy dziedziną wiedzy, jaki jest jej zakres (literatura powszechna czy literatury poszczególnych języków), jej usytuowanie wobec innych metod i dziedzin literaturoznawstwa, a nawet nauk humanistycznych. Cenna jest część książki traktująca o eksperymentach literackich, określanych rozmaitymi nazwami: poezja konkretna, sztuka deiktyczna, liberatura. Komentowanie poszczególnych utworów zostało poprzedzone wnikliwymi i erudycyjnymi rozważaniami kwestii nazywanych dawniej korespondencją sztuk; szczególnie dużo miejsca poświęcając zagadnieniu ekfrazy, która jest sytuowana w kontekstach teoretycznoliterackim i filologicznym oraz w związkach z retoryką. Świetne są interpretacje utworów eksperymentalnych Marianny Bocian, Mariana Grześczaka, Aleksandra Rozenfelda, ukazujące ich światopoglądowe sensy; coś, co wydawało się dotąd grą estetyczną, nabiera powagi i znaczenia, wnosząc sensy antropologiczne, a czasem i metafizyczne.

Fragment recenzji książki prof. dr hab. Bogusława Żyłki:

Za zewnętrzną różnorodnością kryją się pewne przewodnie motywy, które powodują, że praca pomimo tematycznej różnorodności odznacza się na poziomie idei swoistą spójnością i skończonością. Słowo (rozumiane synekdochicznie jako zastępnik w ogóle języka naturalnego) przenika od góry do dołu całą kulturę. Ten centralny problemat słowa łączy ze sobą rozprawy i szkice, niezależnie od tego, czy ich nominalnym bohaterem jest Witkacy, Zofia Kossak, Zbigniew Kubikowski czy też dawni i nowi mistrzowie eseju. Drugim istotnym motywem przewodnim (spokrewnionym w jakiś sposób z poprzednim) jest zainteresowanie filologią i to nie tylko w porządku historycznym (jako istotnego składnika europejskiej tradycji intelektualnej, o którym należy nieustannie przypominać), ale również w płaszczyźnie współczesnej, w kontekście dzisiejszych sporów o kształt humanistyki (w tym także nauki o literaturze).