W lutym 1943 r., po ukryciu drugiej części Podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego (ARG), Emanuel Ringelblum opuścił getto, aby odtąd pozostać w ukryciu, zapewne z nadzieją doczekania końca wojny. Wraz z żoną i synem oraz ponad trzydziestoma uciekinierami znaleźli schronienie w kryjówce przy ul. Grójeckiej 79. Pomimo niezwykłej ofiarności i zapobiegliwości państwa Wolskich, gospodarzy posesji, warunki życia były tam bardzo trudne. Twórca ARG zdołał jednak napisać tam ważne teksty. Jest wśród nich esej o stosunkach polsko-żydowskich, w którym wiele stwierdzeń do dziś nie straciło aktualności. Jest ponad osiemdziesiąt dłuższych i krótszych życiorysów współpracowników oraz przyjaciół Ringelbluma. Są wreszcie jego i żony Judyty listy do Adolfa i Basi Bermanów. To właśnie oni przechowali wszystkie dokumenty, które zamieszczamy w tym tomie. Formalnie biorąc, nie są częścią ARG, ale stanowią istotną kontynuację pism Ringelbluma z getta i tak bardzo dopełniają się wzajemnie, że konieczność ich publikacji w ramach tej edycji nigdy nie budziła naszej wątpliwości. Mamy nadzieję, że czytelnicy też tak to odbiorą.