Niemieckie czołgi stanowiły główny sprzęt Panzerwaffe w czasie drugiej wojny światowej i należą do symboli tego największego konfliktu w dziejach.

Niemcy w tajemnicy opracowywali czołgi na długo przed wybuchem drugiej wojny światowej. W 1939 roku, w czasie inwazji na Polskę, broń pancerna Wehrmachtu nie była wyjątkowo nowoczesna. To nowatorska taktyka jej użycia, a nie przewaga technologiczna nad wozami bojowymi przeciwników przesądziła o błyskotliwych sukcesach niemieckich dywizji pancernych w pierwszych latach wojny. Dopiero poważne wyzwanie, jakim było napotkanie znakomitych sowieckich T-34 podczas operacji „Barbarossa” w 1941 roku, skłoniło Niemców do podjęcia intensywnych prac nad nowymi, cięższymi typami czołgów. Doprowadziło to do powstania coraz potężniejszych machin, które na trwałe przeobraziły oblicze bitew pancernych i zrewolucjonizowały przebieg zmagań zbrojnych na lądzie.
W niniejszej książce szczegółowo przedstawiono rozwój i wykorzystanie czołgów lekkich Panzer I i II opracowanych w latach trzydziestych, czeskich PzKpfw 35(t) i 38(t) przejętych przez Niemców, czołgów średnich Panzer III i IV, legendarnych „Panter” i „Tygrysów”, a także potężnego Königstiger – jednego z najcięższych czołgów, które wzięły udział w walkach drugiej wojny światowej.
To szczegółowe opracowanie poświęcone głównym typom czołgów, stanowiących trzon potężnych niemieckich dywizji pancernych od połowy lat trzydziestych do końca drugiej wojny światowej, łączy opisy poszczególnych wozów bojowych z historią walk w latach 1939–1945. Książka została bogato zilustrowana barwnymi rycinami i archiwalnymi zdjęciami z lat wojny.

Chris McNab jest historykiem specjalizującym się w dziejach wojskowości i techniki militarnej. Autor ponad stu książek, przekładanych na wiele języków. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się jego monografie Wehrmacht. Armia Hitlera, Waffen-SS i Luftwaffe 1933–1945.