Dies irae. Szkice nienowoczesne

Szkice składające się na książkę stanowią (zgodnie z podtytułem) próbę spojrzenia na współczesne problemy, takie jak zanik pewnych cnót (rycerskości, honoru, męstwa), wzmagające się zjawisko samotności, pandemia czy atrofia przeżywania Boga – z perspektywy nienowoczesnej właśnie. Autor przygląda się zatem trapiącym obecnie ludzkość bolączkom niejako oczyma dawnych mędrców, filozofów, mnichów, eremitów, proroków i apostołów, wsłuchując się, jakich odpowiedzi, wskazówek, porad i pocieszeń udzielali oni, aby zaradzić podobnym do naszych zgryzotom swoich własnych czasów. Książka stanowi więc zbiór rozważań dotyczących tej podstawowej kwestii: czy Ci dawni pisarze mają nam wciąż coś do powiedzenia? Czy duchowe lekarstwa przez nich zalecane mogą uzdrawiać także i współczesnego człowieka? A jeśli nie uzdrawiać w pełni, to przynajmniej postawić trafną diagnozę jego licznych chorób?