Marian Tatara (1931–2004) – historyk i teoretyk literatury, profesor w Instytucie Polonistyki UJ, autor cenionych interpretacji poezji romantycznej, przede wszystkim wierszy i poematów Juliusza Słowackiego oraz Cypriana Norwida. Współautor (wraz z prof. Ewą Miodońską- -Brookes i prof. Adamem Kulawikiem) dzieła Zarys poetyki i rozdziału Romantyzm w Historii literatury polskiej w zarysie (pod red. prof. Mariana Stępnia i prof. Aleksandra Wilkonia). Był autorem wielu prac literaturoznawczych publikowanych w czasopismach i tomach zbiorowych. Redagował serię historycznoliteracką „Zeszytów Naukowych Uniwersytetu Jagiellońskiego” (ponad trzydzieści numerów). Angażował się w prace Oddziału Krakowskiego Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Przez wiele lat przewodniczył Komisji Historycznoliterackiej Polskiej Akademii Nauk i był jej historiografem.