Życie ludzi pod przymusem narzuconym im z zewnątrz bez możliwości świadomego tworzenia wspólnoty z czasem przybrało formy, które były możliwe tylko w getcie. Codzienna egzystencja zbiorowości wymagała wypracowania pewnych norm współżycia polegających na stworzeniu własnej struktury, języka i terminologii. Nigdzie na świecie nie było takiej wspólnoty ludzi, którą można by porównać z tą z getta.
Zbiór tego słownictwa tworzy część historii kultury getta. W późniejszej epoce, kiedy będą prowadzone badania nad gettem, taki zbiór, taka encyklopedia będzie mogła dostarczyć informacji tam, gdzie nie wystarczy sam opis warunków. Słowo, język w historii ludzkości – nauka dawno już potwierdziła tę tezę – jest bardziej wiarygodnym świadkiem i źródłem prawdy niż inne materialne pomniki.
Oskar Rosenfeld, 1 grudnia 1943