W niniejszej publikacji więcej uwagi poświęcono etapowi naukowego rozwoju pedagogiki. W tym celu dość szczegółowo omówiono twórczość pedagogiczną Profesora Janusza Gniteckiego, który jest autorem nie tylko podstaw pedagogiki naukowej, ale także twórcą jej nowatorskiej warstwy metodycznej, nazwanej przez niego „supernauczanie”.
Sporo uwagi poświęcono także niżej wymienionym twórcom pedagogiki naukowej. Profesorowi Bogdanowi Suchodolskiemu, Profesorowi Stefanowi Kunowskiemu, Profesorowi Wincentemu Okoniowi, Profesorowi Mieczysławowi Łobockiemu, Profesorowi Stanisławowi Palce, Profesorowi Kazimierzowi Denkowi, Profesorowi
Ryszardowi Więckowskiemu. Tworzyli oni teoretyczną warstwę pedagogiki naukowej.
Uwzględniono również twórców metodycznej warstwy pedagogiki naukowej, czyli twórczość następujących Profesorów: W. Okonia, J. Barteckiego, C. Kupisiewicza, R. Więckowskiego i J. Kujawińskiego.
Dobitnie podkreślono rolę Jana Fryderyka Herbarta – kreatora pedagogiki naukowej w warstwie teoretycznej i metodycznej, gdyż ten niemiecki pedagog został pierwszym na świecie profesorem pedagogiki i jako pierwszy pedagog oparł pedagogikę na dwóch naukach pomocniczych, tzn. etyce i psychologii.