Ponad pół wieku po Holocauście wciąż zadajemy sobie pytanie, jak w środku Europy mogło dość do tak perfekcyjnie zorganizowanego, masowego ludobójstwa.
Hans Mommsen, jeden z najważniejszych współczesnych niemieckich historyków, próbuje tej odpowiedzi udzielić. Autor przedstawia spójną interpretację złożonych wydarzeń, które doprowadziły do rozpętania Holokaustu. W tym celu nakreśla konteksty antysemityzmu w Republice Weimarskiej i jego rolę w powstaniu NSDAP. Opisuje, w jaki sposób nazistowski reżim radykalizował prześladowania Żydów, aż do momentu kiedy sformułowano plan ich unicestwienia. Mommsen pyta, dlaczego i na jakich warunkach zostały zakończone poszczególne etapy scenariusza ostatecznego rozwiązania: od wykluczenia Żydów ze społeczeństwa niemieckiego aż po ich eksterminację.
To zupełnie niezwykłe spojrzenie od wewnątrz na trudną niemiecką historię XX wieku pozwala na nowo przemyśleć wydarzenia, która na zawsze odmieniły losy świata. A wszystko zaczęło się 17 lipca 1942 roku, kiedy Heinrich Himmler odwiedził obóz koncentracyjny Auschwitz i komendant obozu pokazał mu gazowanie.
Hans Mommsen (1930–2015) –profesor Uniwersytetu Ruhry w Bochum dał się poznać jako autor licznych publikacji dotyczącymi historii Republiki Weimarskiej i Trzeciej Rzeszy. Znany ze studiów nad niemiecką historią społeczną oraz ze swojej funkcjonalistycznej interpretacji Trzeciej Rzeszy, szczególnie z argumentowania, że Hitler był słabym dyktatorem. Był członkiem Socjaldemokratycznej Partii Niemiec.