W okresie średniowiecza wykształciły się ideały kultury rycerskiej, która obejmowała wytyczne dotyczące nie tylko postępowania w walce, ale także związane z etyką życia codziennego. Aż do wieku XVII był to swoisty kodeks, wedle którego żyło rycerstwo polskie. Dopiero niechęć szlachty do pełnienia służby żołnierskiej spowodowała, że kodeks ów przestał pełnić swoją normatywną rolę. Nie został jednak zapomniany, a ideały kultury rycerskiej stały się punktem odniesienia dla reformatorów, którzy naprawę Rzeczypospolitej wiązali z wychowaniem młodzieży szlacheckiej.

Obecność w dyskursie publicznym wartości i ideałów, którymi kierowało się rycerstwo w XVII wieku, sprawi, iż wiele poruszonych przez autora kwestii okaże się zaskakująco aktualnych. Wystarczy sięgnąć do kodeksu rycerskiego, do spuścizny żołnierzy I RP, dla których honor, szacunek i szlachetność były życiowym credo.
Jak to robiono kiedyś? Odpowiedź znajduje się na kartach niniejszego opracowania.