Osoby, które często sięgają po alkohol, nawet w małych ilościach, starają się bagatelizować problem. Również przyjaciele, rodzina, koledzy w pracy patrzą na tę skłonność z pobłażaniem. Do momentu, kiedy okazuje się, że nagminne picie to nie żarty, lecz uzależnienie.

Gdzie więc przebiega granica między "normalną" konsumpcją alkoholu a uzależnieniem?
Czy można ją samodzielnie wyznaczyć?
Jak w przypadku choroby alkoholowej pomóc samemu sobie?
Co powinni zrobić bliscy człowieka w nałogu?