Kamienna drabina jest historią losów Henryka Frankowskiego, polskiego emigranta lat osiemdziesiątych i jego pokoleniowej formacji w Nowym Jorku. Poprzez pryzmat opowieści głównego bohatera książki czytelnik poznaje współczesny Nowy Jork (tuż przed i po zamachach terrorystycznych z 11 września 2001 r.), fascynujący syntezą różnorodnych, niepasujących do siebie elementów, symfonią odmiennych rytmów; potęgujący poczucie wyobcowania polskiego przybysza, a jednocześnie dramatyczne dążenie do znalezienia własnego miejsca w obcej rzeczywistości – uchwycenia nowojorskiego pulsu, egzotycznej i niezrozumiałej rytmiki życia, trudnej do zaakceptowania natury.
Zasadniczym celem powieści jest przedstawienie bardziej zbliżonego do rzeczywistości wizerunku typowych współczesnych polskich emigrantów — między innymi w Ameryce. Wokół tej problematyki narosło w Polsce mnóstwo nieporozumień i stereotypów — począwszy od pozytywistycznej literatury, po dzisiejszych Szczuropolaków Edwarda Redlińskiego. Tymczasem emigranci nie są ani heroicznymi bohaterami, ani przegranymi życiowo i społecznie, zdegradowanymi ludźmi. To osoby, które podjęły spore wyzwanie i rozmaicie sobie z nim radzą. Nakreślenie całej panoramy sytuacji wymagałoby wielkiej epiki. Kamienna drabina to zaledwie zarys problematyki (fragm. Od Autora).