Praca koncentruje się na zagadnieniach związanych z organizacją terytorialną drugiej monarchii piastowskiej. Autor omawia proces powstania organizacji grodowej oraz jej przechodzenie w organizację kasztelańską. W tym kontekście przedstawiona została historia kasztelanii tarskiej od przełomu XI i XII do połowy XIV wieku. Odtworzone zostały granice kasztelanii, zarysowany rozwój osadnictwa oraz opisana rola grodu jako siedziby urzędników książęcych oraz, w późniejszym okresie, biskupów. Opracowanie powstało w oparciu o bogaty i różnorodny materiał źródłowy: teksty pisane, zabytki archeologiczne, toponomastykę. Praca uwzględnia dotychczasowe ustalenia mediewistyki w kwestii organizacji terytorialnej drugiej monarchii piastowskiej. Studium proponuje interdyscyplinarną, nową perspektywę na wiele spornych zagadnień dotyczących sytuacji administracyjno-gospodarczej Polski Piastów.