Kiedy mężczyzna staje się mężem Listy ojca do syna o małżeństwie Listy ojca do syna o małżeństwie

Kuba Jabłoński (ur. 1957) – psycholog kliniczny, od ponad 20 lat pracuje jako psychoterapeuta w Ośrodku Pomocy i Edukacji Psychologicznej INTRA. Prowadzi terapię indywidualną i małżeńską. Jest autorem książki Rozwód. Jak go przeżyć?. Mieszka pod Warszawą z żoną i czworgiem dzieci. Wieloletni współpracownik „Charakterów”.
Książka Kuby Jabłońskiego, napisana w formie listów do syna, nie jest typowym poradnikiem ani zbiorem nauk przedślubnych. Jest przekazem wiedzy zbudowanej na własnym doświadczeniu oraz na obserwacji i praktycznym rozwiązywaniu problemów, z którymi autor ma do czynienia w swej pracy terapeuty. Wiedzy i osobistej, i uniwersalnej, mającej na celu dobro młodych ludzi, myślących o podjęciu małżeńskiego zobowiązania. Pokazuje źródła i sposoby rozwiązania mogących się pojawić konfliktów, zwraca uwagę na problem gotowości do małżeństwa, podkreśla rolę przysięgi wierności, omawia zasady budowania bliskości, akcentuje wagę zaufania, rozważa kwestię małżeńskich tajemnic, znaczenia intymności. Opisuje korzyści, jakie małżeństwu może dać kłótnia oraz zachęca do czujności, która chroni przed zdradą. Wielką zaletą tej książki jest to, że nie unika mówienia o obszarach trudnych, ale pokazuje drogi wyjścia i zachęca do podjęcia się życiowego zadania wspólnego budowania intymnej przestrzeni dwóch osób, decydujących się stworzyć małżeństwo.

FRAGMENTY:
Małżeństwo to umiejętność współistnienia i współdziałania dwojga ludzi po to, aby zbudować owe NASZE, czyli rodzinę. A następnie, w pewnym momencie, do tej rodziny zaprosić dzieci, aby mogły w niej wzrastać od całkowitej zależności od rodziców do wolności, czyli wyboru własnego sposobu na życie.
Otóż uważam, że będziesz przygotowany do małżeństwa nie tylko wtedy, gdy będziesz świadomy tego, kim jesteś i co Cię ukształtowało, gdy będziesz chciał małżeństwa, miał jego wizję. O twojej gotowości do zawarcia małżeństwa zaświadczy przede wszystkim zdolność do uczenia się go w trakcie jego trwania, do świadomego zmieniania się pod jego wpływem. Przejawem tej umiejętności będzie między innymi to, że będziesz potrafił dostrzegać uczucia i potrzeby swojej żony oraz czasami jej odmienność w doświadczaniu wspólnych wam sytuacji. A szerzej rzecz ujmując, że będziesz potrafił dostrzegać odmienność świata Twojej żony od Twojego, szanować tę odmienność i liczyć się z nią.
Człowiek prawdziwie dorosły potrafi zapewnić innej osobie zaspokojenie jej potrzeb, nawet kiedy jego własne potrzeby pozostają niezaspokojone. Dzieje się tak, gdy np. przestraszony rodzic potrafi być oparciem dla swojego ciężko chorego dziecka.
Wiem, że możesz odczuwać lęk przed małżeństwem, myśląc: „Bo to przecież całe życie tylko z jedną kobietą, wykluczenie tylu potencjalnych możliwości”. Ten rodzaj lęku uważam za naturalny. Rzeczywiście może on się w Tobie pojawić, kiedy zdecydujesz się na małżeństwo. To prawda, że ograniczasz się, biorąc ślub. Ale takie ograniczenia są niezbędne do zbudowania swojej rodziny. Bez nich niczego nie stworzysz.
Tak już jest w życiu, że jeśli siedzisz w kinie, to nie jesteś na premierze w teatrze. Jeśli chodzisz codziennie na intensywny kurs języka angielskiego, to nie wyjeżdżasz w środę ze znajomymi na cały dzień nad Zalew Zegrzyński. Jeśli wyjedziesz na tydzień do Zakopanego, to nie możesz w tym samym czasie być na karnawale w Rio. Jednym słowem: żeby być gdzieś, musisz nie być gdzie indziej. Zyskując jedno, tracisz drugie.
W małżeństwie jest trochę inaczej, bo zyskując jedno, nie tracisz wszystkiego. Jeśli związałeś się z kobietą, to oznacza to stratę tylko jednego typu relacji z innymi kobietami – relacji małżeńskiej. A jedynie to ograniczenie umożliwia Ci pełne otwarcie się na wybraną przez Ciebie kobietę – Twoją żonę.