Rozprawa jest kolejną, po długim okresie oczekiwania, próbą wypełnienia luki w badaniach dialektów wielkopolskich w zakresie tematycznym najbardziej typowym dla wsi: istniejący Atlas języka i kultury ludowej Wielkopolski, choć niezwykle cenny jako źródło materiału językowego, nie może tej luki wypełnić ze względu na specyfikę metodologiczną (geografia lingwistyczna ma swoje ograniczenia), podobnie jak starsze publikacje, choć także znakomite.
Bogactwo materiału językowego jest zatem osiągnięciem autorki nie do przecenienia, szczególnie ze względu na dokonujące się na naszych oczach zmiany pod wpływem polszczyzny ogólnej.