Kochaj śląską ziemię

Po śmierci Wilhelma Szewczyka krytycy i wydawcy, poszukujący w jego zróżnicowanej gatunkowo twórczości oryginalnych tematów i ponadczasowych treści, skierowali uwagę przede wszystkim na teksty publicystyczne, artykuły, felietony i szkice o Śląsku i Ślązakach. Przypomniano również znane z pojedynczych tomów i antologii poezje katowickiego autora, które w 1996 roku doczekały się nie tylko wyboru, ale i solidnych naukowych analiz. Na marginesie zainteresowań badaczy i czytelników pozostaje nadal jego proza, powieści, opowiadania, nowele, historyczne eseje i literackie relacje podróżnicze. W tekstach tych W. Szewczyk rozwijał nie tylko warsztat artystyczny, ale zaznaczał także obszar swoich poszukiwań twórczych i przemian światopoglądowych.
Grażyna Barbara Szewczyk

Do poezji Wilhelm Szewczyk przywiązywał wielką wagę. Tworzył ją przez dwie dekady – od lat trzydziestych po pięćdziesiąte XX wieku. Ale zainteresowanie poezją było
u niego organiczne. Był jej znawcą, dał temu wyraz w swoich esejach. To, że jego dorobek poetycki przysłoniły proza i eseistyka, nie oznacza, że jest on mniejszej rangi.

Marian Kisiel