Komentarz dotyczy przepisów art. 84 i 217 Konstytucji RP, które są kluczowe przy rekonstrukcji zasady władztwa daninowego. Zasada ta oznacza kompetencję nakładania danin publicznych na wszystkie podmioty i w stosunku do wszystkich składników majątku przez parlament w sposób opisany w Konstytucji. W aspekcie normatywnym zasada władztwa daninowego wyznacza warunki nakładania danin publicznych. Warunki te dotyczą przede wszystkim wykorzystania formy ustawy (art. 84 i 217 Konstytucji RP) oraz wyznaczenia przedmiotu regulacji ustawy daninowej (art. 217 Konstytucji RP), a także sposobu uchwalenia takiej ustawy zgodnie z założeniami przyzwoitej legislacji (art. 2 Konstytucji RP). Nie ma także wątpliwości, że art. 84 jest niezwykle istotny dla regulacji całości zagadnień finansowoprawnych. Z przepisu tego, interpretowanego łącznie z art. 217 Konstytucji RP, wynikają dwie podstawowe zasady prawa podatkowego: zasada powszechności i zasada wyłączności ustawowej dla podatków i innych danin publicznych.