Linguae manent Badania diachroniczne w Polsce IV

Wspólny mianownik tematyczny publikacji stanowią, poruszane w każdej części, zagadnienia z diachronii języka. Ta cecha stanowi o spójności tomu i pozwala zakwalifikować go jako monografię par excellence. Należy podkreślić, iż wiele analizowanych w nim problemów wpisuje się również w językoznawstwo ogólne, poddawanym badaniom w świetle synchronicznym, w ramach typologii częściowych, np. w obrębie języków romańskich lub germańskich. Taki stan rzeczy, naturalny z punktu widzenia etymologii podejmowanej problematyki, jest z pewnością zaletą publikacji, gdyż stanowi jej ubogacenie treściowe.
Dr hab. Janusz Bień, prof. KUL