LITURGIA A OSOBOWOŚĆ Dietricha von Hildebranda - jedno z najwybitniejszych dzieł teologicznych XX w.

Benedykt XVI zwrócił uwagę na niezwykle istotną rolę liturgii w życiu człowieka, na potrzebę adoracji ukrzyżowanego
i zmartwychwstałego Chrystusa.
Książka „Liturgia a osobowość” autorstwa wybitnego niemieckiego teologa, Dietricha von Hildebranda, określanego przez Benedykta XVI „jedną z najwybitniejszych postaci naszych czasów” doskonale wpisuje się w to wezwanie.
Pokazuje niezwykłą moc liturgii w przemianie człowieka, w jego uświęceniu. Wyraża troskę o jej należyte sprawowanie
i odkrywanie jej bogactwa.

Wiara, zdaniem autora, to ostateczne odniesienie do spraw ducha. Fundamentalne i rdzenne uznanie całkowitego pierwszeństwa Boga. Ten, kto Boga widzi jako jedynego Pana, zrozumie bez trudu centralną rolę czci i adoracji w procesie kształtowania prawdziwej osobowości.

Hildebrand nie pisze wyłącznie o mszy świętej, choć poświęca jej znaczną część swojej pracy. Niejednokrotnie jednak
odwołuje się do brewiarza, czyli liturgii godzin. Poza jednym wyjątkiem odwołania do niej są zrozumiałe dla każdego, kto posługuje się współczesną, a więc zwyczajną formą tej modlitwy.

Jak rozumieć „osobowość” według Dietricha von Hildebranda? Miarą pełni nie jest potencjał danej osoby, a więc jego cechy, charakter ukształtowany przez cnoty, talenty, zdolność do miłości. Pełnię oznacza Chrystus. Jesteśmy powołani do tego, byśmy mogli powtórzyć za św. Pawłem:” Już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus”. Stawanie się obrazem Chrystusa, jest owocem przeżywania liturgii. Odpowiada to istocie liturgicznego obrzędu.