Walki pod Markkleebergiem nie były jednodniową, odosobnioną bitwą, lecz kilkudniowymi zmaganiami o ograniczony, duży obszar pola Bitwy Narodów.
W pierwszej ich części, od 14 do 16 października, zadanie jego opanowania powierzono pruskiemu dowódcy, w drugiej, od 17 do 19 października – austriackiemu.
Swój punkt kulminacyjny bitwa osiągnęła 16 października. W tym dniu, zupełnie nieoczekiwanie, w rejonie Cröbern-Markkleeberg-Auenhain doszło do skomasowania i starcia znacznie większych sił, niż na wszystkich innym odcinkach południowego pola bitwy. Stoczone tam walki miały dużo większe znaczenie na rezultat Bitwy Narodów niż dotychczas zakładano. Straty poniesione w tym dniu pod Markkleebergiem przez koalicjantów były znacznie większe od strat Yorcka pod Möckern i ponad dziesięciokrotnie wyższe niż straty armii Fryderyka Wielkiego w bitwie pod Rossbach.