Książka „Muszkat, cytryna i kurkuma. Spojrzenie z Zagrzebia” to pierwszy zbiór esejów jednego z najwybitniejszych pisarzy chorwackich przygotowany specjalnie z myślą o polskich czytelnikach przez znakomitą tłumaczkę Magdalenę Petryńską. Wychodząc od konkretów – wystawy, książki, fotografii – Jergović notuje refleksje dotyczące tematów ważnych dla niego osobiście, ale też kluczowych dla zrozumienia współczesnego świata – tożsamości, funkcjonowania w dwóch kulturach, poczucia przynależności, obcości, emigracji i jest w swoim pisaniu bezkompromisowo szczery.
Zebrane w książce teksty układają się w polifoniczną, jednocześnie intymną i uniwersalną, momentami bolesną i bezlitosną, opowieść o pamięci, skomplikowanej wielkiej historii, która wdziera się szturmem w biografie zwykłych ludzi, o literaturze, która bywa obciążeniem i wsparciem, wreszcie o zbawiennej mocy miłości w świecie „po przejściu barbarzyńców”. Jergović w nieoczywisty sposób pokazuje, że w beznadziejnych czasach może rodzić się nadzieja, a apokalipsa potrafi być piękna.
Obszerne fragmenty poświęcone są twórczości europejskich artystów - Thomasa Bernharda, Sándora Máraiego, Iva Andricia, Danila Kiša, Lászla Krasznahorkaiego, Miroslava Krležy czy Mariny Abramović. Bohaterem tekstów Jergovicia są też miasta – Petrinija, Triest, Belgrad, Budapeszt, Zagrzeb, Kraków czy Lwów. Spacerując po nich, pisarz uruchamia zacierającą się pamięć o nieodległych czasach i poplątanej środkowoeuropejskiej historii.
Część zbioru stanowią eseje poświęcone polskiej kulturze, którą Jergović czuje i rozumie jak mało kto. W zbiorze znajdziemy teksty m.in. o Wróblewskim, Vincenzie, Miłoszu, Różewiczu, Herlingu-Grudzińskim, Zagajewskim, Kornhauserze, Tokarczuk, Stasiuku i in.