Cel monografii stanowi charakterystyka i komentowanie prawodawstwa UE w obszarze nanotechnologii. Nowatorskie zastosowania nanotechnologii mogą wywoływać, obok korzyści, potencjalne ryzyko szkodliwego działania na zdrowie ludzi i środowisko. Legislacja UE powinna służyć wykorzystywaniu przez społeczeństwo w bezpieczny sposób innowacyjnych aplikacji nanotechnologii.

Przykładami nowatorskich aplikacji nanotechnologii są: oparte na nanotechnologii powłoki polepszające bioaktywność i biokompatybilność implantów; nanostruktury do modyfikowania powierzchni, aby były one rysoodporne, niewilgnące, czyste albo sterylne; bazujące na nanotechnologii metody remediacji dla oczyszczania i naprawiania szkód w stanie środowiska oraz usuwania zanieczyszczeń (m.in. wody lub gleby) bądź oszczędność energii dzięki wynalazkom nanotechnicznym poprawiającym izolację, transport i wydajność oświetlenia. Na podstawie komunikatu Komisji Europejskiej "Przygotowanie się na przyszłość: opracowanie wspólnej strategii w dziedzinie kluczowych technologii wspomagających w UE" nanotechnologia została uznana kluczową technologię wspomagającą (KET), której wykorzystanie stanowi priorytetowy czynnik rozwoju sektorów przemysłu na świecie w perspektywie 2020 r.

Książka jest skierowana do środowiska akademickiego - naukowców prowadzących badania w obszarze nanotechnologii i prawa nowych technologii, przedsiębiorców wprowadzających do obrotu produkty i substancje chemiczne z wykorzystaniem nanomateriałów, adwokatów i radców prawnych świadczących usługi dla przedsiębiorców stosujących nanotechnologię. Książka może być też polecana jako literatura uzupełniająca dla studentów kierunku: Nanotechnologia (w odniesieniu do społecznych aspektów nanotechnologii) oraz kierunku: Prawo (w zakresie prawa nowych technologii.