Rafał Lemkin (1900–1959) – polski prawnik żydowskiego pochodzenia, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, wiceprokurator i warszawski adwokat. W czasie II wojny światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Był twórcą pojęcia ludobójstwa i autorem projektu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjętej przez Narody Zjednoczone 9 grudnia 1948 roku.

Życie Lemkina naznaczyły dramatyczne doświadczenia z czasów wojny: zetknięcie się z totalitaryzmem oraz utrata prawie całej rodziny w wyniku Holokaustu. Niezwykle ważne dla zrozumienia jego dzieła są także przeżycia z czasów dzieciństwa i młodości spędzonych w Polsce. Nieoficjalny to jednak nie tylko autobiografia, ale również fascynujący zapis narodzin konwencji o ludobójstwie, którą Lemkin uważał za dzieło swojego życia. Lektura maszynopisu wskrzesiła Lemkina.

Przedtem postrzegano go jednowymiarowo, jako fanatyka lub marzyciela. […] Choć kilkoro przyjaciół pomagało Lemkinowi w redagowaniu autobiografii, jedno nie ulega wątpliwości: „Nieoficjalny” to opowieść o życiu Lemkina w takiej wersji, jaką chciał, żeby poznał ją świat.
Dr Donna-Lee Frieze