Tematyka niniejszej monografii dotyczy zagadnień związanych z diagnostyką, i bezpieczeństwem konstrukcji: nieniszczących metod badania konstrukcji, wczesnego wykrywania oraz identyfikacji parametrów powstałych w niej uszkodzeń. Autor przedstawił propozycję działania systemu oceny stanu konstrukcji jako zadania dwuetapowego: pierwszy etap polega na wczesnym wykryciu awarii (klasyfikacja na konstrukcje z uszkodzeniem i bez uszkodzenia), drugi dotyczy zaś jedynie identyfikacji uszkodzenia (predykcji jego wielkości). Opracowany system łączy zalety metod propagacji fal sprężystych, zaawansowanych technik przetwarzania sygnałów oraz ich analizy z wykorzystaniem sztucznych sieci neuronowych. Takie podejście umożliwia automatyzację procesu diagnostycznego, realizację badań diagnostycznych w czasie rzeczywistym oraz ciągłego bądź okresowego monitorowania stanu konstrukcji. Warto podkreślić, że przedstawiona w monografii idea może zostać z powodzeniem przeniesiona do innych zastosowań nie tylko w diagnostyce konstrukcji lotniczych, ale także obiektów budowlanych, pojazdów, części maszyn itp. Skuteczność działania systemu została poparta wynikami przeprowadzonych badań laboratoryjnych na próbkach pasm wykonanych z różnych materiałów.