Autorka analizy i interpretacji Pieśni o Bogu ukrytym Karola Wojtyły podjęła się zadania tyleż trudnego, co intelektualnie i duchowo frapującego. Przedmiotem swojego odczytania uczyniła tekst bardzo głęboki, wielowarstwowy i bogaty w wielorakie sensy i odniesienia. Trzeba zauważyć, że przedsięwzięcie udało się w całej rozciągłości. Zaproponowana analiza i interpretacja jest dojrzała, poważna i samodzielna. Maria Kozar znakomicie radzi sobie z egzegezą tekstu w jego wymiarach teologicznych, egzystencjalnych i literackich. Chciałbym podkreślić szczególnie tę ostatnią umiejętność. Wartości literackie dokonań Karola Wojtyły często uwzględniane są jako wtórne wobec oczywistych walorów filozoficznych i teologicznych Jego tekstów. Tutaj akcent został położony na wymiar artystyczny dzieła i bardzo gruntownie Autorka wykazała, z jak olbrzymim talentem i wyobraźnią poetycką mamy do czynienia w Pieśni o Bogu ukrytym. Uwzględniono walory językowe, metaforyczne i poetyckie tekstu. Wszystko to sprawia, że w przypadku tego utworu nie mamy do czynienia z kolejnym traktatem filozoficznym Wojtyły, ale z poezją najwyższej próby i wartości. Artykuł ten pokazuje także nieprzeciętną wrażliwość i umiejętność analizy Marii Kozar.

Prof. dr hab. Roman Doktór
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Jana Pawła II