Książka, która powstała jako projekt badawczy we współpracy z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu, opisuje poszukiwanie eksperymentalnych, alternatywnych praktyk w polu kształcenia akademickiego młodych artystów. Zadajemy pytanie o to, w jaki sposób w obowiązujących ramach kształcenia wypracować nowe metody edukacji, w jaki sposób umieścić w nich niemożliwe do zdefiniowania nieustająco zmieniające się doświadczenia aktualnych sztuk wizualnych.

Istotne jest tu określenie miejsca instytucji oraz relacji pomiędzy studentem a wykładowcą. Jak można w elastyczny i twórczy sposób redefiniować modele dystrybucji wiedzy, jaka jest rola „mistrza”, „ucznia”, jakie znaczenie ma praca grupowa, w jaki sposób do programu akademii powinna być wprowadzona praktyka dyskursywna i krytyczna, jaka jest rola nauczenia warsztatu, w jaki sposób wprowadzać studentów do profesjonalnego obiegu sztuki?

Publikacja dofinansowana ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.