Będąca u szczytu wywalczonej kariery zawodowej kobieta musi się zmierzyć z chorobą nowotworową. Przyczyn szuka zarówno w genetycznym obciążeniu, jak i we własnej psychice oraz stylu życia. Wspomina i analizuje wszystkie przypadki raka w rodzinie. Dowiaduje się o przypadkach samoistnego pokonania nowotworu, ma nadzieję, że może i jej się to uda. Początkowo buntuje się przeciw złemu losowi i podejmuje usilne próby walki z chorobą. W końcu jednak dochodzi do przekonania, że musi umrzeć. I wówczas, kiedy ogarnia ją rezygnacja, a właściwie pokorne, spokojne pogodzenie się z przeznaczeniem, w jej psychice oraz w ciele zachodzi przedziwny proces uzdrowienia, natomiast w życiu następuje spełnienie wielkiej miłości. Stojące mocno w opozycji do losów bohaterki zakończenie powieści stwarza ekscytujące napięcie. Całości dopełnia zajmująco nakreślone tło społeczno-polityczne peerelowskiego Śląska, zwłaszcza trudnego procesu integracji Ślązaków z ludnością napływową.