Niniejszy zbiór to wybór trzech opowiadań (Kameleon, Śmierć urzędnika, Wańka) wybitnego rosyjskiego nowelisty i dramaturga Antona Czechowa. Autor ukazuje w nich paradoksy i anomalie współczesnych mu czasów. Rosja II połowy XIX w. to okres totalitarnego systemu politycznego, w którym mnożyły się społeczne i urzędnicze patologie (Kameleon, Śmierć urzędnika). W Kameleonie Czechow podejmuje kwestie funkcjonowania rosyjskiego aparatu policyjnego i wymiaru sprawiedliwości, który jest stronniczy, przekupny i kłamliwy. Śmierć urzędnika to obraz uniżania i upodlania się przed urzędnikami wyższymi rangą, to krytyka ówczesnej wizji kraju, w którym panują bieda i zacofanie, a jedyną możliwością zdobycia pracy i awansu jest wejście w biurokratyczną machinę pochlebstw, lizusostwa, służalczości, aż do całkowitej zatraty samego siebie. Z kolei w opowiadaniu Wańka mamy do czynienia ze znieczulicą społeczną, ciężką pracą dzieci i wykorzystywaniem ich przez bezwzględnych dorosłych. Anton Czechow (1860-1904) – urodził się 29 stycznia 1860 r. w Taganrogu (Rosja). Jego rodzina nie była zamożna, ojciec był chłopem pańszczyźnianym, matka – córką kupca. W 1884 r. ukończył studia medyczne w Moskwie. W 1880 r. zadebiutował jako literat humoreską pt. List do uczonego sąsiada. Na początku kariery pisywał pod pseudonimami, najczęstszym był Antosza Czechonte. Czechow jest znany głównie jako twórca opowiadań i nowel, w których m.in. mistrzowsko przedstawiał postaci kobiece (Dama z pieskiem). W styczniu 1886 r. rozpoczął współpracę z jedną z najbardziej wpływowych rosyjskich gazet – „Nowoje Wriemia” („Nowe Czasy”). Artysta był również docenianym dramaturgiem, współpracował z Moskiewskim Teatrem Artystycznym. W 1904 r. odbyła się premiera Wiśniowego sadu, która okazała się ogromnym sukcesem. W 1901 r. w wieku 41 lat ożenił się z Olgą Knipper – aktorką, która grała większość pierwszoplanowych ról kobiecych w jego sztukach. Zmarł na gruźlicę 15 lipca 1904 r. w Niemczech.