Publikacja dotyczy analizy bogatych doświadczeń Polski i innych krajów we włączaniu organizacji społecznych o charakterze proobronnym w system bezpieczeństwa narodowego oraz współczesnych wyzwań i możliwości udziału tego typu organizacji w budowie nowoczesnego systemu bezpieczeństwa, w tym powszechnej Obrony Terytorialnej. Autor zaprezentował historyczne i współczesne poglądy na ten problem wraz z omówieniem wniosków dla budowy bezpieczeństwa narodowego Polski w XXI wieku. Temat wydaje się bardzo aktualny w kontekście zapowiedzi czynionych przez polityków tworzenia jakiejś formy terytorialnej organizacji wojskowej i oparcie jej (częściowo lub niemal całkowicie) na organizacjach paramilitarnych. Książka zainteresuje zarówno polityków i samorządowców, jak i członków organizacji proobronnych.