Zmiana, która nastąpiła w naukach humanistycznych wraz z tak zwanym zwrotem performatywnym, zachęca do ponownego zbadania i redefinicji klasycznego pojęcia "reprezentacji". W tradycyjnym rozumieniu dotyczy ono wytwarzania znaczeń, pojmowanego raczej statycznie niż procesualnie, raczej "czytanego" w poststruktualistycznym paradygmacie lekturowym niż odsłanianego jako performans. Właśnie to przejście od kultury jako tekstu do kultury jako performansu, a w szczególności redefinicji pojęcia "reprezentacji" w ramach nowego paradygmatu metodologicznego, stanowiły punkt wyjścia dla naszej pracy.