Utwór stanowi koronę przemyśleń kulturotwórczych w obszarze filozofii człowieka, filozofii religii, filozofii polityki oraz filozofii państwa i prawa.

Podstawową wartością określającą kondycję i zdrowie psychiczne człowieka jako indywiduum, jest pokój wewnętrzny. Rzadko w literaturze kognitywistycznej i filozoficznej można spotkać się z takim wartościowaniem pierwotnym ideałów i wysokich wartości. Najczęściej źródłowym pojęciem dla określenia jedności psychofizycznej jednostki, jest przywoływana kategoria wolności oraz równości. Idea pokoju dookreśla warunki społecznego indywidualizmu dla formowania się w oparciu o świat wartości, interakcjonizm kolektywistyczny i modelowe formy sprawowania władzy publicznej, rozwiązań instytucjonalno-prawnych w oparciu o pokój zewnętrzny. Myślenie, mówienie i działanie na rzecz praktyki pacyfistycznej pokazuje jedność wszechrzeczy na poziomie holizmu jednostkowego, społecznego i ekologicznego w celu zachowania życia organicznego i nieorganicznego na naszej planecie ziemi.

Monografia jest próbą obalenia mitów na temat edukacji do wolności bez historycznego, filozoficznego i teoriopoznawczego zaplecza wnioskowania uzasadniającego tworzenie świata kultury. Jedynie za pośrednictwem wolności wewnętrznej i wolności zewnętrznej można dosięgać prawa pierwiastkowego – ideału sprawiedliwości oraz tworzyć wspólnotowe formy współżycia i współdziałania międzyludzkiego w celu rzeczywistego i realnego osiągania jedności cywilizacyjno-kulturowej.