Książka, którą oddajemy dziś w ręce Czytelnika, stanowi zbiór artykułów oświetlających z różnych perspektyw zagadnienie polityczności sztuki; tekstów poświęconych, z jednej strony, ideologicznym kontekstom twórczości, rozmaitym artystycznym strategiom, z drugiej zaś, w określony sposób zdeterminowanej recepcji i interpretacji. W niniejszym tomie zawarto omówienia dotyczące zarówno sztuki dawnej, jak i najbardziej aktualnej; pozostającej na usługach propagandy, jak i opozycyjnej wobec opresyjnych reżimów; co więcej – zarówno sztuki „zaangażowanej”, będącej „aktywnym aktorem w przestrzeni publicznej” (Piotr Piotrowski), jak i programowo neutralnej, tej, która „niczego nie chcąc” (Jacques Ranci’ere), w sposób paradoksalny buduje ogromny, polityczny potencjał.