W powojennym polskim przemyśle motoryzacyjnym kilka modeli samochodów zasługuje na uwagę, a dwa z nich na uwagę szczególną. One przyczyniły się do rozwoju motoryzacji w naszym kraju. Oba były wytwarzane według licencji zakupionej od włoskiego FIAT-a. Są to: Polski Fiat 125p i Polski Fiat 126p.
Tak zwany „duży Fiat” do naszego przemysłu wniósł nowoczesne technologie produkcyjne, a „mały Fiat” po prostu zmotoryzował polskie społeczeństwo.
Dwa licencyjne modele w trakcie trwania produkcji zmieniły nazwę i to uwzględnione zostało w tytułach książek. W przypadku obu tych pojazdów też pojawiły się wątpliwości dotyczące trafnego ich wyboru. Dlatego we wspomnianych książkach znalazły się rozdziały o jednakowych tytułach: „Czy dobry wybór?”
Nie wszyscy mieli wątpliwości co do trafności zakupu licencji właśnie na te, a nie na inne modele pojazdów. Polski Fiat 126p nie tylko był krytykowany, ale i lubiany, z sympatią nazywany „maluszkiem”. Wielu też uważało i do dziś nie zmienia zdania, że „mały Fiat”, uzyskując wielką popularność, przyczynił się do podniesienia kultury materialnej naszego społeczeństwa i nawet należałoby zaliczyć go do najbardziej znaczących w światowej motoryzacji. Był bowiem – jak w chwili jego ukazania się podkreślali włoscy dziennikarze – kontynuatorem sławnej „pięćsetki” z 1957 r., która wraz z innymi małymi Fiatami zmotoryzowała Włochy. W tej książce nie można więc było pominąć rozwoju konstrukcji oraz znaczenia poprzedników PF 126p.