W książce przedstawiono treść obowiązujących podstawowych zasad prawa międzyczasowego prywatnego, opis sposobów działania ustawy pod względem czasowym, a także budowę norm prawnych prawa międzyczasowego prywatnego i ich moc obowiązującą, problematykę odesłania, kwestię kwali?kacji itp. Prawo międzyczasowe prywatne rozstrzyga, w razie zmiany przepisów prawa prywatnego, które przepisy – dawne czy nowe – należy zastosować w konkretnym wypadku. Podstawą prawa międzyczasowego (intertemporalnego) jest zasada lex retro non agit, czyli zasada nieretroakcji - prawo nie działa wstecz. Jeżeli umowa zostanie zawarta w formie przewidzianej prawem obowiązującym w chwili jej zawarcia, a następnie wejdzie w życie ustawa przewidująca inną formę zawarcia umowy danego rodzaju, już zawarta umowa pozostanie ważna. Zasada nieretroakcji nie rozstrzyga jednak wszystkich kwestii. Jeżeli nowa ustawa zmienia treść prawa użytkowania wieczystego, należy odwołać się do podstawowych zasad prawa międzyczasowego prywatnego dotyczących treści stosunków prawnych, aby rozstrzygnąć, czy od chwili wejścia w życie tej ustawy zmieni się także treść wcześniej powstałych praw. Podkreślenia wymaga wysoki walor praktyczny książki przydatnej w rozwiązywaniu konkretnych konfliktów międzyczasowych, które pojawiają się często z uwagi na nieustanne zmiany prawa. Książka wypełnia także istniejącą dotąd lukę spowodowaną brakiem aktualnych opracowań na temat specy?cznych kwestii prawa międzyczasowego prywatnego i będzie pomocna przy omawianiu zagadnień prawa międzyczasowego w ramach wykładu części ogólnej prawa cywilnego.