"Zastanawiający historyków fenomen erupcji idei metafizycznych w Niemczech we wspomnianym okresie, tym bardziej zdumiewający, że był to ruch myśli wyrażający tendencję przeciwstawną antyspekulatywnym trendom myśli Oświecenia, ma niewątpliwie źródła w fundamentalnych problemach i trudnościach czasu gwałtownych przemian zarówno w sferze ducha epoki, jak jej życia społecznego i polityki. (...) myśliciele epoki, mając świadomość przełomowości przeżywanego czasu, podejmują wysiłek scalenia na nowo świata duchowego wyłaniającego z gruzowiska idei do niedawna jeszcze uznawanych za w pełni przydatne. Chodzi tu przede wszystkim o teorie bazujące na mechanice, nieużyteczne już dziś dla intelektualnej konceptualizacji tego, co dokonywało się w społecznościach zachodniej Europy (...).