Duża liczba dzieci wychowywanych poza rodziną stanowi aktualne wyzwanie dla polityki państwa w kierunku stałej i konstruktywnej troski o dobrą organizację systemu opieki zastępczej.
Autorka w oparciu o wnikliwą analizę literatury naukowej w zakresie sytuacji życiowej dzieci pozbawionych rodziny (przebywających w pieczy zastępczej), dostrzega konieczność kształtowania praktyki społecznej adekwatnie do indywidualnych potrzeb.
Czytelnik pracy z całą pewnością z zainteresowaniem poznaje kierunek dyskursu w ramach kwestii podejmowania decyzji o treści aktów prawnych tworzących podstawy instytucjonalno-finansowe dla wspierania rodziny i organizacji systemu pieczy zastępczej.
Z recenzji prof. UwB dr hab. Wioletty Danilewicz