Praca nie tylko wypełnia lukę w polskiej literaturze dotyczącej systemu prawa podatkowego, ale jest oryginalną próbą krystalizacji jednego z ogólnych założeń, jakie powinno przyświecać interpretacji prawa podatkowego. (...) Należy podkreślić, że potrzebę eksponowania zasady in dubio pro tributario autor wspiera nie tylko argumentacją wziętą z obserwacji funkcjonowania systemu podatkowego (tj. stanu prawa podatkowego i obserwacji praktyki orzeczniczej) w Polsce, ale ustalił, że zasadę tę można postrzegać - o czym była już mowa - jako konsekwencję quasi-logiczną norm konstytucyjnych. Te dwa nurty argumentacji dają efekt synergii. Powoduje to, że pracę czyta się z zainteresowaniem, a wartościowa warstwa merytoryczna dobrze koresponduje z dojrzałą i przyjazną formą opracowania."
Prof. dr hab. Bogumił Brzeziński