„Niniejsza monografia ma charakter teoretyczno-praktyczny i jest próbą poszerzenia perspektywy poznawczej w granicach dotychczasowego ujęcia komunikacji włączającej. Głównym celem monografii jest ukazanie Czytelnikowi wieloaspektowego ujęcia podjętej w artykułach problematyki. Autorzy prezentowanych tekstów są teoretykami i praktykami bezpośrednio związanymi z pracą na rzecz osób z niepełnosprawnością. Analizując najistotniejsze przemiany zachodzące w szeroko rozumianej komunikacji osób z niepełnosprawnością, akcentują potrzebę wdrażania nowatorskich lub/i alternatywnych projektów organizacyjno-metodycznych po to, aby osoby z niepełnosprawnością miały szansę na samouznanie i samorealizację na każdym etapie rozwoju. […]

Monografia ze względu na specyfikę omawianych zagadnień znajdzie szerokie grono odbiorców, wśród których powinni się znaleźć pedagodzy, logopedzi, terapeuci, psychologowie, rodzice dzieci z niepełnosprawnością, studenci i inne osoby, którym bliskie jest zrozumienie złożoności omawianych problemów. Dzięki prezentacji celowo dobranych treści, napisanych przez czołowych ekspertów i praktyków, Czytelnicy otrzymają kompendium wiedzy w zakresie dwóch wydzielonych działów (rozdziałów), co w dużym stopniu podnosi walory recenzowanej pracy zbiorowej”.

Z recenzji dr hab. Katarzyny Pluteckiej, prof. UP