W dniu 22 czerwca 1944 roku rozpoczęła się wielka strategiczna operacja zaczepka Armii Czerwonej – operacja „Bagration”. Zakładano, że w rezultacie pomyślnego przebiegu operacji nastąpi rozbicie głównych sił niemieckiej grupy armii „Środek”, wyzwolenie Białorusi oraz wschodnich regionów Polski i dotarcie do Prus Wschodnich. Do wykonania postawionych zadań STAWKA użyła wojsk zgrupowanych na czterech frontach – 1. Nadbałtyckim oraz 1., 2., 3. Białoruskim. W operacji w ramach sił 1. Frontu Białoruskiego po raz pierwszy czynnie miała wziąć udział 1. Armia Wojska Polskiego. Udział wojsk polskich nie był znaczny, lecz nadano mu duży rozgłos propagandowy. W ciągu trwania operacji armia wzięła udział w nieudanych próbach zdobycia przyczółków na Wiśle w rejonie Puław i Dęblina, następnie zaś brała udział w walkach na przyczółku warecko-magnuszewskim. Wzmocniona czołgami 1. Dywizja Piechoty brała udział w wyzwalaniu Pragi. Ostatnim akordem zmagań w 1944 roku był udział 2. I 3. dywizji piechoty w nieudanej próbie przyniesienia pomocy powstaniu warszawskiemu i walki o zdobycie Jabłonny.
Autor skupia się na walkach wojsk polskich prowadzonych nieco wcześniej na przyczółku warecko-magnuszewskim, gdzie swój pierwszy bój stoczyła 1. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte. To właśnie jej czołgi w ciężkich walkach zatrzymały kolejne niemieckie natarcia, które miały za zadanie zniszczenie przyczółka.