Syzyfowe prace to powieść o dorastaniu i dojrzewaniu do patriotyzmu, o odnajdywaniu w sobie miłości do ojczystego kraju i o walce z tymi, którzy chcą tę miłość zniszczyć. Autor, opisując losy dwóch głównych bohaterów – Marcina Borowicza i Andrzeja Radka, ukazuje warunki, w jakich żyła i uczyła się młodzież polska mieszkająca w zaborze rosyjskim, metody rusyfikacji i próby przeciwstawiania się jej. Ale powieść ta to także książka o pierwszych, niezapomnianych miłościach; o przyjaźniach, które przetrwają najcięższe próby i pokonają nawet nieubłaganie płynący czas. Symboliczna jest przede wszystkim sama wymowa tytułu: „syzyfowe prace” były bowiem – w zamyśle autora – bezskutecznymi zabiegami zaborców mającymi na celu wynarodowienie polskiej młodzieży.
Stefan Żeromski (1864-1925) – urodził się 14 października 1864 r. w Strawczynie, pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Znamienity polski prozaik, publicysta, dramaturg zwany „sumieniem polskiej literatury”; autor m.in. Ludzi bezdomnych, Wiatru od morza, Popiołów i Przedwiośnia. Zmarł 20 listopada 1925 r. w Warszawie.