Monografię stanowią trzy rozdziały, których myślą przewodnią jest idea twórczości rozumianej jako najwyższa wartość kształtowania i rozwijania recepcji i ekspresji artystycznej osób z nie­pełnosprawnościami. Obejmuje prezentację i analizę twórczości osób z nie­pełnosprawnością intelektualną w kontekście realizacji rysunkowej, aspektów odbioru sztuk wizualnych przez osoby z dysfunkcjami narządu wzroku oraz znaczenia sztuki w terapii jednostek z zaburzeniami psychicznymi. Intelektualne intencje wyrażone w monografii są przede wszystkim upomnieniem się o zwrot w postrzeganiu sztuki i twórczości osób dotkniętych niepełnosprawnością oraz w postrzeganiu sztuki i twórczości przez wyżej wspomniane osoby.