Monografia ukazuje model ustrojowy prokuratury polskiej w okresie dwudziestolecia międzywojennego, w tym jej pozycję w systemie organów wymiaru sprawiedliwości i miejsce w systemie organów państwa w ogóle, a także podstawy prawne jej funkcjonowania i najważniejsze zasady organizacyjne. Model ten został przedstawiony na tle innych rozwiązań europejskich występujących w tym samym okresie, tj. w Niemczech, Czechosłowacji i we Francji.
W polskiej bibliografii historyczno-prawnej jest to pierwsza pozycja obejmująca to zagadnienie w kompleksowy i porównawczy sposób.