Cztery tysiące lat w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie, przedstawione w książce Karen Armstrong pt. „Historia Boga. 4000 lat dziejów Boga w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie” (tłum. B. Cendrowska, Warszawa 1996), pokazuje, jak ewolucyjnie dokonywał się proces przechodzenia wierzeń religijnych z wielobóstwa do jedynobóstwa. Wiara i krzyż nie są wymysłem chrześcijan. Krzyż był znany już kilka tysięcy lat przed naszą erą. Za każdym razem na sposób traktowania krzyża i wiary wpływały wydarzenia społeczno-polityczne.
Idea pierwszych chrześcijan i rozwój tego ruchu społecznego ma miejsce w okresie, gdy Izraelici byli pod okupacją Cesarstwa Rzymskiego, które postanowiło wszystkich Żydów uznać za niewolników, pozbawiając ich majątku i mienia. Niewolnik nie miał prawa posiadać w owym czasie żadnego majątku. Niewolnik był własnością pana – swego dobroczyńcy, sędziego i kata. Na tym tle politycznym należy rozpatrywać rozwój chrześcijaństwa. Idea pierwotna twórców chrześcijaństwa jako idea zniewolonego ludu stała się
z czasem narzędziem imperatorów w trzymaniu za twarz tego ludu. I tak już pozostało do obecnych czasów. Ci, którzy z racji przywództwa religijnego zamiast nawiązywać do tych pierwotnych idei sami konsekwentnie zwalczają lub przemilczają te ważne fakty historyczne. Naiwnego ludku nie interesują matactwa przywódców Kościoła. Ludek cieszy się, że ma takich kapłanów, którzy robią z niego cymbałów.