Ze względu na przeogromny materiał źródłowy, beznamiętny sposób narracji, dokładnie przemyślaną całościową konstrukcję tekstu, bardzo dobrze opanowany warsztat metodologiczny wreszcie - rozprawę można uznać za dzieło sensu stricte historyczne; a dokładniej mówiąc za dzieło z zakresu historii oświaty i wychowania. Rozprawa została tak starannie i klarownie napisana, że jej adresatami mogą być najrozmaitsze grupy czytelników: począwszy od licealistów, poprzez licencjatów, magistrów i doktorantów, a skończywszy na nauczycielach akademickich.