Współczesne polskie poradnictwo psychologiczno-pedagogiczne funkcjonuje w oparciu o sieć poradni psychologiczno-pedagogicznych w ramach systemu pomocy psychologiczno-pedagogicznej organizowanej przez resort oświaty. Zanim jednak instytucje poradni uzyskały swój obecny kształt i przyjęły nazwę „psychologiczno-pedagogiczne”, działały jako poradnie wychowawczo-zawodowe, a jeszcze wcześniej jako dwie odrębne formy: poradnie psychologiczno-zawodowe i poradnie społeczno-wychowawcze. Przez minione lata bardzo wiele zmieniło się w poradnictwie; wiedza na temat sposobu jego organizacji, struktury, zadań, zasad i efektywności działań warta jest upowszechnienia. Jej opracowanie i udostępnienie szerszemu gronu ma głęboki sens, ponieważ opis i analiza funkcjonowania instytucji poradni w poszczególnych okresach mogą dać podstawy do opracowania wniosków i prognoz na przyszłość. Tematem prezentowanej książki są przemiany instytucjonalnych form wielkopolskiego poradnictwa psychologiczno-pedagogicznego. Przedstawiony układ i tytuły rozdziałów prezentowanej książki mają ilustrować charakter zmian wpisanych w tło historyczne: tradycje, odrodzenie, ujednolicenie, upowszechnienie, transformację i decentralizację. Praca jest bogata w autorskie materiały, analizy, konkluzje, stąd nadzieja, że będzie to lektura interesująca poznawczo i inspirująca do refleksji nad stanem obecnym i przyszłością poradnictwa w Wielkopolsce.