W latach sześćdziesiątych XX wieku falę zainteresowania kartezjańskim modelem podmiotu wywołało „najbardziej głośne dzieło” Foucaulta Les mots et les choses. Niniejsza publikacja stanowi w dużej mierze pokłosie tego namysłu. Autorzy poszczególnych jej rozdziałów nawiązują bowiem w mniej lub bardziej bezpośredni sposób do klasycznego stereotypu podmiotowości ukazując jego genezę, status, czy przedstawiając problematyczność określonych rozstrzygnięć, przy tym wielu z nich odwołuje się do twórczości Foucaulta.